"When a man is tired of Londen, he is tired of life" - Samuel Johnson (1777)

#Stupidselfiesticks

Mijn vorige post is alweer een week geleden! Ik moet nu even heel goed nadenken om te herinneren wat ik allemaal gedaan heb. Ik wilde het eigenlijk elke dag opschrijven in een boekje, maar dat vergeet ik natuurlijk. Oeps.

Mijn vorige post was op een dinsdag, ik had er toen net één schooldag opzitten. Laat ik dus maar beginnen met mijn eerste schoolweek! Ik had al aangegeven dat ik de les van maandag prima vond, was leuk en goed te volgen. Ik had dus goede hoop dat mijn andere lessen hetzelfde gingen verlopen. Maar toen zat ik in de les van woensdagochtend, Cultures of Publishing. Hel. Ik heb ongeveer 50% van de les begrepen. De informatie was ontzettend interessant, maar ze gebruikte vage woorden. Ook moeten we voor elke les heel veel lezen en voor deze les was dat onmogelijk. Zelfs mijn Amerikaanse huisgenootjes konden mij niet helpen. Gelukkig had ik daarna Higher Academic English Skills en dit was echt heel leuk. Wel wordt dit vak veel werk, aangezien we heel veel essays moeten schrijven. 

Ziet het er niet verschrikkelijk lekker uit?

Woensdagavond had ik 2 keer avondeten. Eerst was er een Halls dinner. Ik weet niet precies wat er op mijn bord lag, maar ik denk gestampte aardappelen, erwten en worst. Daarna was er een speedmeet georganiseerd door ESN. Hier was gratis pizza, heel veel gratis pizza. Hier heb ik denk ik bijna iedereen ontmoet die ook in blok G zit, het was echt heel erg gezellig. Je kon met iedereen 3 minuten praten en ik heb echt de raarste dingen gehoord. 

Op donderdag had ik de lessen Creating and Editing Text for Publication en Design for Online Communication. Deze lessen waren ook prima. Vooral de eerste les was erg grappig. Mijn lerares houdt van science fiction, katten, spreekt ons aan met kitty cats en belt je ouders op als je tijdens de les op je telefoon zit. Geniaal. 

Donderdag zijn we met bijna alle huisgenootjes naar Café Tarifa gegaan. Omdat wij altijd te laat vertrekken zat het overal vol en moesten we op de grond op kussentjes zitten bij een minitafeltje. 

Vrijdag zijn we voor de verandering de stad in gegaan. Het was erg mooi weer, dus het leek ons een goed idee om een rondje in de stad de lopen. Vrijdagavond was ik niet mee naar de pub gegaan, want ik moest er zaterdag vroeg uit. Ik ging namelijk naar Londen met een Japanner en een Spaanse. 

Mijn uitzicht bij changing of the guards...

In Londen heb ik eindelijk de Changing of the Guards gezien, of dit nu echt zo speciaal is als iedereen denkt durf ik niet te zeggen. Het was verschrikkelijk druk en ik had geen idee wat er allemaal gebeurde, want ik kon niks zien. Daarna zijn we nog naar Harrods geweest, waar ik een regenboog bontjas van 11.000 pond heb aangeraakt. Vanuit Harrods gingen we lopend naar een museum met dinosaurussen, maar de rij was te lang dus ben ik niet naar binnen geweest. Wel zijn we naar British Museum en de British Library geweest. 

We vertrokken in de avond weer met de bus vanaf Victoria Station naar Oxford. Op dat station had ik een minicupcake gekocht bij een kraampje waar ik met Cindy vorig jaar ook een cupcake had gekocht. 

De eerste keer dat ik in Londen was met mijn moeder, hoorde ik de quote van Samuel Johnson uit 1777: "When a man is tired of Londen, he is tired of life." In 1777 was Londen dus al verschrikkelijk awesome! De zin is me altijd bijgebleven, want ik hou van Londen. 

Zaterdagavond ging ik met Jenny, Rianne en Nicole naar City Arms op Cowley road en heb ik nog een pub kunnen inkleuren! 

Zondag dacht ik een rustige dag te hebben, maar dit had ik verkeerd gedacht. Na even snel skypen met mijn ouders moest ik haasten voor de thee en taart die we in de stad wilden doen. Omdat we met vrij veel mensen waren, pasten we niet in de schattige theehuisjes. We gingen dus toch maar naar een pizzaria, dat vond ik niet zo heel erg. Na de pizza gingen we toch wel een kopje thee drinken bij Costa (de groep was inmiddels een stuk kleiner geworden), omdat we naar Evensong in Christ Church gingen. Volgens Tara en Bridget was het een heel mooi koor en moesten we een keer heen. Bovendien was het gratis en is dat gebouw verschrikkelijk mooi, er zijn ook een aantal scenes van Harry Potter opgenomen. Ik vond dat Evensong toch wel even iets te kerkelijk en het was niet echt iets voor mij, ik had ook geen idee wat er allemaal gezegd werd. Maar het gebouw was mooi en het was gratis. Bij de collecte had ik per ongeluk 2 eurocent gegeven... Zondagavond gingen we naar een quiz in een pub. De anderen waren er allemaal al eens geweest, alleen ik en Rianne nog nooit. Het mannetje dat de quiz deed vond het erg leuk dat we er waren. Het was echt een leuk opaatje (ong 80 jaar ofzo). We waren wel verschrikkelijk slecht in de quiz, maar het was gezellig. 

In de pizzaria

Maandag had ik weer les, was niet heel bijzonder. Het gaat heel veel over het nieuws en aan het einde moeten wij ook zelf een nieuwsuitzending maken. De klas wordt dan in tweeën verdeeld en iedereen krijgt een eigen rol (scriptschrijver, cameraman, presentator, etc.). Maandagmiddag had ik eigenlijk niks gedaan, behalve klagen dat onze schoonmaker niks schoonmaakt. En in de avond gingen we naar de verjaardag van een Australiër die onder ons woont. 

Het schoonmaakprobleem is nu gelukkig opgelost, iemand van de 'hall office' kwam kijken en ze zei dat we een nieuwe schoonmaker krijgen. Ook mogen we nooit meer thee geven aan de schoonmakers als ze er om vragen, vrij logisch natuurlijk. De vorige schoonmaker nam alleen steeds zijn eigen theemok mee, we moesten dus eigenlijk wel thee geven. Ze zei dat zijn contract over 1 maand afloopt en ze nog moeten kijken of die verlengt wordt of niet. 

Ik denk dat ik zo alles heb verteld wat ik gedaan heb. Het was weer een vrij lang verhaal, maar ik word veel te enthousiast als ik overal aan terugdenk en dan typ ik heel erg veel. En vanmiddag ga ik alles regelen voor de Bodleian Library en als alles lukt heb ik denk ik donderdag mijn pas. Halleluja!

Kenta, Patricia, ik

Beeld

Kenta had beter uitzicht op de guards

Mijn huisje

Met Kenta, de Japanner bij de British Museum